Haurdunaldian elikadura-beharrak nabarmen handitzen dira. Igoera hori, batetik, fetua hazi eta garatzeko eskatzen diren eskaeren ondorio da, eta, bestetik, haurdunaldirako beharrezkoak diren ama-egitura berriak eratzeko (plazenta, umetokia, ugatz-guruinak, odola), bai eta energia-biltegiak eratzeko ere, esnealdian izango diren kaloria-eskaerak bermatzeko. Emakume askoren bizitzako etapa berri horrek aldaketa fisiologikoak dakartza bere organismoan, eta aldaketa horiek azaltzen dituzte, neurri batean, egoera fisikoan eta animikoan gertatzen diren aldaketak.

Aldaketa fisikoen artean, hilekoa kentzea, pisua irabaztea, bularren eta umetokiaren tamaina handitzea (fetua, plazenta eta likido amniotikoa hartu behar ditu), zorabioak, nekea, logura, mikzioen maiztasuna handitzea; eta aldaketa psikologikoen artean oso ohikoa da, batez ere, lehenengo haurdunaldi ahulean (negar erraza) eta haserrekortasunean.

Aldaketa horiek guztiak haurdunaldian areagotutako hormonen ekintzaren ondorio dira. Estrogeno, progesterona, giza laktogeno plazentario edo gonadotropina korionikoaren kantitate handiak jariatzen dira, besteak beste.

Pisua irabaztea

Haurdunaldiaren aurretik emakumeak pisu egokia izatea komeni da, haurdunaldian ohikoa baita 9 eta 12 kg bitartean gizentzea: 1,5 eta 1,8 kg artean lehen hiruhilekoan; 3,5 kg gehigarri inguru bigarrenean eta gainerakoa hirugarrenean (0,4 kg/aste). Hona hemen zergatik handitu den pisu hori: fetua (3 - 3,5 kg), plazenta (0,7 kg), likido amniotikoa (0,9 kg), umetokia handitzea (0,9 kg), bularrak handitzea (0,7 kg), odol-bolumena handitzea (1,8 kg), ehun adiposoa edo mater na gantza (3,5 kg), gutxi gorabehera. Lehen asteetan, batzuetan pixka bat argaldu ere egiten da (1-2- kilo), digestio-arazoak, goragaleak eta gonbitoak izaten baitira. No debe ser motivo de preocupación ya que dicha pérdida se recupera en las siguientes semanas.

Hay que tener en cuenta que es más difícil controlar el aumento de peso en fases más avanzadas del embarazo, por lo que es imprescindible no concentrar el incremento del peso total durante los primeros meses. Batzuetan, likidoen erretentzio hutsak pisua handitzea eragiten du, eta erditu eta hurrengo astean galduko da. Hala ere, haurdunaldi eta erditze arruntekin bateragarriak diren gehienezko pisu onargarriak oso aldakorrak dira, eta haurdunaldiaren bilakaeraz arduratzen diren osasun-profesionalen orientabideak jarraitu behar dira.

Metabolismoaren egokitzapenak

Haurdun dagoen emakumearen organismoak mekanismo konpentsatzaile bat garatzen du, eta, horren bidez, hasierako pisua handitzen da, eta, haurdunaldiak aurrera egin ahala, fetuaren energia-eskaera handitzen denean, emakumeak koipe-erreserba erabili ahal izango du. Ello es posible porque al principio del embarazo se reduce el metabolismo basal (energía que consume el organismo en situaciones de reposo, con el fin de llevar a cabo las funciones vitales: bombeo de sangre, funcionamiento de los distintos órganos, mantenimiento de la temperatura corporal…).

En ocasiones, se altera la tolerancia a la glucosa produciéndose lo que se llama diabetes gestacional. Haurdunaldian agertzen den hormona plazentarioak gluzemia (odoleko glukosa-maila, organismoaren erregai energetiko nagusia) igotzeko joera du. Kasuen % 2-3 gertatzen da hori, batez ere diabetesa duten haurdunetan eta emakume obesoetan. Plazentaren bidez fetuari igarotzen zaion glukosa gehiago dagoenez zirkulazioan, fetuaren intsulina jariatzea estimulatzen da, eta hori hazkuntza-faktore garrantzitsua da. Ama horien haurrek, gluzemiaren kontrol egokirik jarraitu ez badute, makrosomikoak dira jaiotzen direnean, hau da, 4 kg baino gehiago pisatzen dute.

Sistema kardiobaskularrak bere funtzioa ere aldatzen du haurdunaldian, bihotz-maiztasuna eta -gastua handitzen baititu eta tentsio arteriala gutxitzen, batez ere lehenengo bi hiruhilekoetan. Luego se normaliza en el tercer trimestre.

Los cambios en el metabolismo del calcio facilitan la movilización de éste para la formación del esqueleto fetal. Zenbait hormonaren eraginez, kaltzio gehiago xurgatzen da traktu gastrointestinalean, eta kaltzio gutxiago kanporatzen da.

Odol-bolumena handitzen du

Horren ondorioz, hemoglobina-kontzentrazioak murriztu egiten dira (arnas aparatutik gorputzeko ehun guztietara oxigenoa garraiatzen duten globulu gorrien substantzia), eta horrek haurdunaren anemia fisiologikoa eragiten du. Anemia hori ez da nahastu behar haurdunaldian hain ohikoa den burdin eskasiagatiko anemiarekin (ferropenikoa). Anemia-arriskua haurdunaldiaren amaieran eta erditzean agertzen da batez ere, odol-galera dagoenean eta indarberritzea motelagoa denean.

Mugikortasun (mugikortasun) gastrointestinala gutxitzen du

Arazo gastrointestinalak ia haurdunaldiaren hasieran agertzen dira, eta, hein handi batean, progesterona hormonaren zifren gehikuntzak eragiten ditu. Umetokiko giharra erlaxatu egiten da fetuaren hazkuntzaz heda dadin, eta, aldi berean, mugikortasun gastrointestinala murrizten da, nutrienteak hobeto xurgatzeko. Horrek idorreria eragin ohi du. Era berean, kardiaren erlaxazioak (hestegorria urdailarekin lotzen duen esfinterra) berrahoratzea eta pirosia edo azidotasuna eragiten ditu, eta horiek oso ohikoak dira haurdunengan.