Elikagai proteiko ugari eskaini

Batzuetan, proteina beharra gehiegi estimatzen da, haurraren hazkunderako funtsezko mantenugaia dela ulertuta. Dena den, adin horietan hazkuntza mantsoagoa eta progresiboagoa da, eta, beraz, elikagai horien kantitatea ez da normalean eskaintzen dena bezain garrantzitsua.

Proteina-eskakizunak aldatu egiten dira: bizitzako lehen seihilekoan, kilo eta egun bakoitzeko 2,2 gramo behar dira (g/ kg/ egun); bigarren seihilekoan, 1,5 g/ kg/ egun; eta urtebetetik hiru urtera, 1,2 g/ kg/ egun. Proteinen arteko alde kuantitatibo horren zergatia nutriente horrek hazkuntzan laguntzen duela da: hazkuntza hori nabarmen urritzen da lehen bi urteetan eta jarduera fisikoak ez du ia eraginik.

Adin horietan, % 10-15 energia ematen dute proteinek. Hori dela eta, haurrak elikagai proteikoak hartu behar ditu (haragia, arraina, arrautzak eta esnekiak), eta ohikoa izaten da elikagai proteikoen errazioak aurkitzea energia-balio osoaren % 15 baino gehiago. Hori dela eta, pentsa dezagun haur batek egunean zehar bi baso esne, 50 gramo haragi, jogurt bat eta xerra bat urdaiazpiko egosi hartzen baditu, proteina-ekarpena urtebetetik hiru urtera bitarteko haurrak behar duena baino 40 gramo handiagoa dela, gutxi gorabehera; hau da, 1,5 gramo proteina hartzen dituela pisuaren kilo bakoitzeko eta eguneko.

Guraso gehiegi kezkatzen dira prestatu zaien xerra itzela arbuiatzen duten haurrez. Otorduetan askoz arazo gutxiago sortuko lirateke anoak zentzuzkoak balira.

Proteina urritasuna oso gutxitan gertatzen da haurretan gure herrialdean, hein batean elikagai proteikoek duten garrantzi kulturalagatik. Mantenugai hori behar bezala ez kontsumitzeko arrisku handiena dutenak dieta begetariano zorrotzak hartzen dituzten haurrak dira, elikagaiekiko alergia ugari dituztenak edo dieta apetatsuak, jarrera-arazoak edo elikagai horiek eskuratzeko aukera mugatua dutenak.

Esne eta esneki gaingabetuak eskaini

Nutrizioaren ikuspegitik, haur txikiek ez dute zertan esne gaingabetua kontsumitu, non eta ez duten berariaz adierazten medikuak. Esne gaingabetuak osoak adina proteina, azukre (laktosa) eta kaltzio ditu, nahiz eta gantzik ez duen (oinarrizko mantenugai energetikoa da, txikienen funtzionamendu egokirako eta garapen organikorako), baita gantzetan disolbatuta dauden bitaminak ere (liposolubleak), A eta D bitaminak, adibidez. D bitamina beharrezkoa da kaltzioa xurgatzeko eta hezurretan gordetzeko.

Hainbat hestebetedun ogitartekoak prestatzea

Adin honetarako onartu beharko litzatekeen urdaitegi bakarra urdaiazpiko egosia eta urdaiazpiko ondu gihartsua (urdairik gabe) dira. Urdaiazpiko egosiaz gain, merkatuan badira bestelako haragikiak ere, produktu honekin antzekotasun ugari gordetzen dituztenak. Txerri-beso egosiaren kasua da hori: bere itxura eta zaporea onak dira, eta prezioa, konparatiboki, urdaiazpiko egosiarena baino apalagoa da. Urdaiazpiko egosia balio nutritibo handiko produktua da, balio biologiko handiko proteinetan aberatsa eta, hestebeteekin alderatuta, gantz-eduki txiki samarra duena.

Kalitate nutritibo apalagoko urdaiazpiko egosien suzedaneo batzuei fekulak, proteinak eta txerriaren beste atal batzuk erants dakizkieke, aditiboez gainera, urdaiazpiko-fianbreak osatzen dituzten konglomeratu edo pastel konpaktu bat osatzeko. Era berean, merkatuan txerri-paletako fianbrea eta indioilar- edo oilasko-fianbreak daude, erabilitako osagaien arabera.

Bi produktu horiek, urdaiazpiko egosia edo gazia, astean behin edo bitan jaten badira, aski dira dietaren dibertsifikazioan laguntzeko.

Hestebeteak, berriz, gantz ugariko haragiaren eratorriak dira, eta proteina-eduki aldakorra izaten dute, erabilitako osagaien arabera. Hestebete tradizionalak txorizoa, saltxitxoia, mortadela, salamia, butifarra, sobrasada eta abar dira.

Jakiak gehiegi gazitu

Ez dira gehiegi gatzatu behar sukaldeko prestakinak (ez kozinatzean, ez elikagaiak irenstean), haurra elikagaien berezko zaporera ohitu dadin eta, ondorioz, gatza gutxitu dadin.

Haurtzarotik ahosabaia behar bezala heziz gero, saihestu egingo lirateke eguneroko dietan gatz gutxiago hartu behar dutenek egin behar izaten dituzten ohitura-aldaketa zailak.

Gaur egungo gatz-kontsumoa murrizteko gomendioa arrazoizkoa da, batez ere, nutrizio-oreka lortzeko duen parte-hartze eskasa kontuan hartzen badugu.

Frutaren alternatiba gisa, beti zukua eskaini

Ura bezala, etxeko txikienentzat beste edari osasungarri bat fruta-zukua da, eta horren abantaila da, oro har, gustukoa dutela haren zapore gozoa. Adin horretan egunean 8 basokada likido baino gehiago hartu behar izaten dituztenez, fruta zukua kontsumitzea alternatiba egokitzat jo daiteke. Fruta-zukuak frutaren mantenugaietako asko eskaintzen ditu (zuntza izan ezik). Etiketak kontrakoa adierazten ez badu, fruta komertzialaren zukuak, bere osaeran erabilitako frutaren berezko azukrea bakarrik dauka, eta aukera osasungarriagoa da azukre erantsia duen fruta-edari bat baino, hala nola edari freskagarri eta nektar asko.

Edari batzuk, hala nola esnea eta fruta zukua, zuhurki aukeratuta daudenean, elikagai multzo baten eguneroko errazio gisa zenbatzen dira. Adibidez, edalontzi bat zuku da haurrak egunero behar dituen 2-3 errazioetako bat. Aldiz, fruta-zukua % 10 baino ez den fruta-edari bat "gozo" gisa hartuko litzateke, eta ez fruta baten ordezko gisa.

Bitamina anitzeko konplexuak gaizki erabiltzea

Nutrizioko mediku edo espezialista batek gainbegiratuta agindu behar dira, eta kasu jakin batzuetan bakarrik, dietaren kalitatea hobetu ezin denean edo nutrizio-defizit espezifikoak gertatzeko arriskua dagoenean (gaixotasun akutuak edo kronikoak, iraupen luzeko apetentziarik eza, etab.). ).

Zenbait gurasok, ordea, uste dute beren seme-alabek behar dituzten bitaminak eta mineralak hartzeko modu bakarra aurrez prestatutako pikortatuak edo pastillak ematea dela. Iragarkiek esan ohi dute dieta ez dela nahikoa zentzu horretan organismoaren beharrak asetzeko. Horrelako gehigarriak erostea oso erraza denez, eta horien prezioa altua ez denez, jende askok aukera horren alde egiten du. Askotan, bitaminen eta mineralen dosiak gainditzen dituzte, eta, horrela, osasuna hobetuko dutelakoan, kementsuago egongo dira edo gaixotasun asko saihestuko dituzte. Gero eta ikerketa gehiagok baieztatzen dute praktika honen arriskugarritasuna.

Horrelako gehigarriak ematea kaltegarria izan daitekeenez, gurasoek ez dizkiete seme-alabei eskaini behar, aldez aurretik profesional bati kontsultatu gabe. Gehigarriak ez dira erabili behar otordu on baten ordezko gisa, baizik eta osagarri gisa, aparteko eskakizunak egin behar direnean. Haurrek bitamina eta mineral dosi nahikoa dute oinarrizko talde guztietako elikagaiekin dieta bariatua egiten badute.